เมนู

พระศาสดาทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแล้วทรงประชุม
ชาดก. นกวินีลกะในครั้งนั้นได้เป็นเทวทัตในครั้งนี้. ลูกหงส์
สองตัวได้เป็นอัครสาวกทั้งสอง. พ่อหงส์ได้เป็นอานนท์. ส่วน
พระเจ้าวิเทหะได้เป็นเราตถาคตนี้แล.
จบ อรรถกถาวีนิลกะชาดกที่ 10

รวมชาดกที่มีในวรรคนี้ คือ


1. ราโชวาทชาดก 2. สิคาลชาดก 3. สูกรชาดก
4. อุรคชาดก 5. ภัคคชาดก 6. อลีนจิตตชาดก 7. คุณชาดก
8. สุหนุชาดก 9. โมรชาดก 10. วินีลกชาดก และอรรถกถา.
จบ ทัฬหวรรคที่ 1

2. สันถววรรค



1. อินทสมานโคตตชาดก



ว่าด้วยการสมาคมกับสัตบุรุษ


[171] บุคคลไม่พึงทำความสนิทสนมกับบุรุษ
ชั่วช้า ท่านผู้เป็นอริยะรู้ประโยชน์อยู่ ไม่พึงทำ
ความสนิทสนมกับอนารยชน เพราะอนารยชน
นั้น แม้อยู่ร่วมกันเป็นเวลานาน ก็ย่อมทำบาป
กรรมดุจช้างผู้ทําลายล้างดาบสชื่ออินทสมาน-
โคตรฉะนั้น.
[172] บุคคลพึงรู้บุคคลใดว่า ผู้นี้เช่นเดียวกับ
เรา โดยศีล ปัญญา และสุตะ พึงทำไมตรีกับ
บุคคลนั้นนั่นแล เพราะการสมาคมกับสัตบุรุษ
นํามาซึ่งความสุขแท้.

จบ อินทสมานโคตตชาดกที่ 1

อรรถกถาสันถววรรคที่ 2



อรรถกถาอินทสมานโคตตชาดกที่ 1



พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันทรงปรารภ
ภิกษุว่ายากรูปหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนานี้มีคำเริ่มต้นว่า